[ Θεατρική διασκευή ] [ Λεξιλόγιο ] [ Αποσώστρες μιλούν για τον Παπαδιαμάντη ]

 Εικόνα 1η Σχέδιο της νήσου Σκιάθου

Σκιάθος-1906( έτος συγγραφής διηγήματος)

 Εικόνα 2η  

 Εικόνα 3η Συνομιλία περαστικών (Δύο πρόσωπα)  (Κοντινό πλάνο)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Α: Ο ήλιος βασίλεψε και πρέπει να πάμε σπίτι

Β: Ναι, και, γι’ αυτό να κόψουμε δρόμο απ’ αυτό το στενό καλδερίμι.

Α: Να, βλέπεις ποιος κάθεται σε κείνο το σκαλοπάτι, του σπιτιού του Γιάννη τ’ Αγιώτη;

Β: Ποιου Γιάννη τ’ Αγιώτη; Εκείνου που όταν ζούσε μεθούσε συνέχεια;

Α: Ναι, σ’ αυτού. Κοίτα ποιος κάθεται η Μορισώ το Γιαλινάκι. Είναι με δύο άλλες γυναίκες και αλέθει πάλι η γλώσσα της.

  Εικόνα 4η

 ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ (προς τις γειτόνισσες):Τα 'μάθατε γειτόνισσες, για το πρωιμάδι της γυναίκας του Μπουλτογιάννη; Δεν έχουν περάσει έξ-εφτά μήνες από το γάμο της και γέννησε!

Εικόνα 5^η  Η Μορισώ. Φαίνονται τα δάκτυλα του χεριού της, όταν μετρά

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ (προς τις γειτόνισσες):Τρεις οπ’ σ’ έχω, άντρα, και τρεις οπ’ μ’ έχεις έξη και τρεις του παιδιού, εννιά…Χα, χα, χα  

Εικόνα 6^η Μορισώ - περαστικοί

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Περαστικός Β (στον Α): Καλά, εκείνη ξέρει όλα τα νέα του χωριού! Δεν έχει αφήσει κανένα λακριντί που να μην τ’ αποσώσει.

Μορισώ: Δεν πιστεύω να μιλάτε για μένα;

Περαστικός Α: Όχι, όχι. Απλώς λέγαμε ότι ξέρεις όλα τα μαντάτα του χωριού.

Μορισώ: Και βέβαια. Άλλωστε, αν δεν ασχολιόμουν μ’ αυτά τι θα γινόμουν σ’ αυτόν τον παλιόκοσμο;

Περαστικός Β: Γιατί το λες αυτό; Πολλοί λένε βέβαια ότι είσαι μια παραπονεμένη και πολύπαθη γυναίκα, αλλά εμείς δεν καταλαβαίνουμε γιατί. Μίλησέ μας για τη ζωή σου.

Μορισώ: Αχ παιδιά μου, η ζωή μου είναι γεμάτη βάσανα. Ήμουνα νέα όταν πέθανε ο άντρας μου ο αδιαφόρετος και μ’ άφησε τρία παιδιά μα τα’ χασα κι αυτά.

  Εικόνα 7^η Αναδρομή      (Λεζάντα: «Πριν 30 χρόνια») 

Η Μορισώ με το μεγάλο της γιο.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Που πας παιδί μου μεγάλε μου γιε αγαπημένε;

Μεγάλος γιος: Φεύγω μάνα, πάω στα μαύρα πέλαγα, για να βρω δουλειά και να μπορέσω να σου στείλω λίγα χρήματα.

Μορισώ: Όχι, γιε μου, μη φύγεις, γιατί μπορεί να χαθείς. Μπορεί να σε φάει η πλανεύτρα θάλασσα και να μην σε ξαναδούν τα μάτια μου.

  Εικόνα 8^η Ο Μεγάλος γιος πάνω σε ιστιοφόρο και η Μορισώ τον αποχαιρετά  

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μεγάλος γιος: Γεια σου μάνα, φεύγω.

Μορισώ: Στην ευχή μου παιδί μου. Μη με ξεχάσεις.

         Λεζάντα «Κι έγινε άμορος και δεν ακούστηκε πλια»

 Εικόνα 9^η Μορισώ και μικρός γιος.  

 ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Και συ θα φύγεις μικρέ μου γιε;

Μικρός γιος: Ναι, μάνα θα πάω στην Αμέρικα, γιατί εδώ με τόση φτώχεια που υπάρχει δε θα τα βγάλω πέρα.

Μορισώ: Όχι, γιε μου μη φεύγεις. Έχασα που έχασα ένα γιο στην ξενιτιά, δε θ’ αντέξω να χάσω και σένα.

Μικρός γιος: Μην ανησυχείς μάνα. Δε θα με χάσεις. Σου υπόσχομαι πως θα σου γράφω για να ξέρεις ότι είμαι καλά.

  Εικόνα 10^η Ο γιος γράφει από την Αμερική. Δίπλα φαίνεται το άγαλμα της Ελευθερίας.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ (Πάνω στο χαρτί γράφει) Θα’ ρθω μάνα

        Λεζάντα «Και δεν ερχόταν»

  Εικόνα 11^η Μορισώ και η κόρη της.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Κόρη μου, εσύ μου’ μεινες στο κόσμο. Οι γιοί μου χάθηκαν στα ξένα. Εντάξει συμφωνώ να παντρευτείς αλλά έχω ένα κακό προαίσθημα.

Κόρη: Τίποτα δεν είναι μάνα. Μόνο, έλα, δώσε μου την ευχή σου να καλοπαντρευτώ και να κάνω πολλά παιδιά.

Μορισώ: Εντάξει, κόρη μου, με την ευχή μου.

Εικόνα 12^η Μορισώ και αγγελιοφόρος.

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Αγγελιοφόρος: Μορισώ (λαχανιάζει). Τα’ μαθες; Η κόρη σου πέθανε πάνω στη γέννα και το παιδί θα μείνει με τον πατέρα του ώσπου ν’ αποκτήσει το δικαίωμα ο πατεριασμένος του να κληρονομήσει τα προικιά.

  Εικόνα 13^η Κοντινό πλάνο: Η Μορισώ κλαίει απαρηγόρητα  

  ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

 Αχ, κόρη μου… σε πήρε ο Χάρος. Όχι, όχι, δεν είναι δυνατόν. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος καημός που με βρήκε. Τι θα γίνω η κακομοίρα.

  Εικόνα 14^η Η Μορισώ μόνη της με (μαύρο μαντήλι) συλλογίζεται…  

  ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Αχ, πώς θα μαλακώσω η ταλαίπωρη τον πόνο μου; Να ξεκινήσω, λέω, με αγαθοεργίες. Γι’ αυτό πάω αμέσως τα κόλλυβα που έφτιαξα στην εκκλησία.

  Εικόνα 15^η Η Μορισώ στην εκκλησία κρατά ένα δίσκο κόλλυβα και μιλά με τον παπά Αναστάση

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Παπά- Αναστάσης: Τέκνον μου, Μορισώ, μην τα βάζεις έτσι τα κόλλυβα. Θα πέσουν και θα χαλάσουνε.

Μορισώ: Δε φτάνει που τα φτιάχνω παπά- Αναστάση, έχετε και παράπονο;

Παπά-Αναστάσης: Μα και βέβαια έχουμε Μορισώ, γιατί έτσι δε θ’ αρέσουν στους ανθρώπους.

Μορισώ: Εγώ φταίω, τώρα. Γι’ αυτό καλύτερα να φύγω και να μην ξαναφέρω προσφορές, ούτε να ξανακάνω μνημόσυνα. Σιγά να μην κολάζω εγώ την ψυχή μου, για χάρη σας.

Παπά-Αναστάσης: Στο καλό να πας.

  Εικόνα 16^η Μορισώ μόνη της  

  ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Μωρέ, δεν έπρεπε να μιλήσω έτσι στον παπά και ούτε να πω πως δε θα ξαναπάω. Άλλωστε δε μου φταίνε οι Άγιοι. Γι’ αυτό καλύτερα να πηγαίνω στην εκκλησία και να κολλάω κεράκια.

  Εικόνα 17^η Πάλι στην εκκλησία. Η Μορισώ κοντά σε μια εικόνα. Δίπλα ο επίτροπος παγκάρι.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Καλά δεν ντρέπεσαι καθόλου, επίτροπε; Να κλέβεις λεφτά από την εκκλησία;

Επίτροπος: Τρελάθηκες τελείως, Μορισώ και δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Εγώ να κλέψω λεφτά από την εκκλησία;

Μορισώ: Εσύ, βέβαια. Και ποιος άλλος; Είσαι ο μόνος που έρχεται τόσο συχνά στην εκκλησία και διαχειρίζεσαι τα λεφτά που είναι στο παγκάρι.

Επίτροπος: Τά’ χασες τελείως Μορισώ. Εγώ δεν έχω κλέψει ποτέ στη ζωή μου, είμαι τίμιος άνθρωπος και θα κλέψω την εκκλησία; Καλύτερα να μου κοβόταν το χέρι.

Μορισώ: Μη φοβάσαι, μα με τόσα ψέμματα που λες θα σου κοπεί το χέρι σου. Άλλωστε, εγώ σε είδα με τα ίδια μου τα μάτια να κλέβεις τα χρήματα.

Επίτροπος: Τα δικά σου μάτια θέλουν γυαλιά. Δε φτάνει που είσαι θεόστραβη, μας βγάζεις και κλέφτες. Γι’ αυτό φύγε και να αγοράζεις κεριά από τον μπακάλη. Να μην ξανάρθεις ν’ αγοράσεις από εδώ.

Μορισώ: Αυτό θα κάνω βέβαια. Γιατί δε φτάνει που λέω την αλήθεια, με βγάζεις και στραβή.

  Εικόνα 18^η (Την επόμενη μέρα) Μορισώ και παπά- Νικόλας στην εκκλησία.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Παπά-Νικόλας: Μορισώ! Για έλα εδώ να σου πω.

Μορισώ: Τι θες παπά μου; Τι έκανα πάλι;

Παπά-Νικόλας: Τι έκανες; Δε μου λες, γιατί παίρνεις νοθεμένα κεριά από το μπακάλη και δεν παίρνεις από το παγκάρι που είναι αγνά!

Μορισώ: Μα παπά μου, ο επίτροπος μου είπε…

Παπά-Νικόλας: Δε με νοιάζει τι σου είπε ο επίτροπος. Θα κάνεις ό,τι σου λέω εγώ.

Μορισώ: Α! Δεν αντέχω άλλο με τις παρατηρήσεις. Έτσι και εγώ δεν θα ξανακολλήσω κεράκια και ας με καταδικάσουν οι Άγιοι Πάντες. Και θα σταματήσω να πατώ στην εκκλησία γιατί δεν μπορώ να βλέπω τα παράξενα.

Παπά-Νικόλας: Τι είναι αυτά που λες τέκνον μου;

Μορισώ: Γιατί δεν κάνετε και καμιά παρατήρηση  στις αμαρτωλές που να κλεφτρίνες και παστρικές και έρχονται και κάνουν μακριούς σταυρούς και στρωτές μετάνοιες, δήθεν για να συγχωρεθούν. Δεν μπορώ να τα βλέπω αυτά και να σκανδαλίζομαι. Γι’ αυτό και εγώ δεν ξαναπατώ στην εκκλησία.

  Εικόνα 19^η Η Μορισώ μόνη της συλλογίζεται.  

  ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Αφού απέμεινα μόνη η κακότυχη, έτσι για να’ χω και εγώ η κακομοίρα μια παρηγοριά στη μονοτονία της ζωής μου, ας πάρω να αναθρέψω ένα ψυχοπαίδι από μακρινή γενιά μου.

  Εικόνα 20^η Διάλογος Μορισώς και ψυχοπαιδιού(2 πρόσωπα)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Ορφανό: Θεία Μορισίνα, φέρε κανένα χαρτζιλίκι, γιατί δε μου έμεινε τίποτα.

Μορισώ: Πάλι λεφτά θέλεις, θεληματάρικο; Χτες δε σου έδωσα;

Ορφανό: Ναι μου έδωσες, αλλά δεν μου φτάσανε και τα ξόδεψα όλα. Γι’ αυτό δώσε μου.

Μορισώ: Όχι, βρε δε σου δίνω και να πας να δουλέψεις. Ορίστε μας. Σε περιμαζέψαμε, σε μεγαλώσαμε και εσύ μόνο να ζητάς ξέρεις.

Ορφανό: Θεία Μορισώ, φέρε μου γιατί θα σ’ αφήσω και θα μπαρκάρω, να είσαι κλεισμένη μόνη σου στους τέσσερις τοίχους.

Μορισώ: Να πας όπου θες, αλλά να ξέρεις δε θα γίνει το δικό σου. Εγώ λέω είμαι πολύ αψίθυμη.

Ορφανό: Καλά. Και εγώ τότε θα πάρω των οματιών μου και θα πάω να μπαρκαρήσω.

  Εικόνα 21^η Μορισώ και μια γειτόνισσα(Δίπλα σ΄ ένα χάρτη φαίνεται η Μαγνησία)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Ξανά έμεινα μόνη η κακομοίρα. Το ψυχοπαίδι μου επνίγηκε σ’ ένα καΐκι. Τι θα γίνω στα γεράματα;

Γειτόνισσα: Πάρε ένα άλλο ψυχοπαίδι. Βρες αυτή τη φορά ένα κοριτσόπουλο.

Μορισώ: Που να το βρω;

Γειτόνισσα: Πάρε ένα κορίτσι φτωχό και έρμο από την αντικρινή στεριά για να μη λάβει θάρρος μαζί σου.

  Εικόνα 22^η (Μετά από 15 χρόνια. Η Μορισώ και το κορίτσι της (ψυχοπαίδι).  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Κορίτσι: Ψυχομάνα, εγώ θα φύγω. Αγάπησα ένα νέο και θέλω να τον παντρευτώ.

Μορισώ: Τι, τι είπες; Θα φύγεις; Και εμένα θα με αφήσεις μόνη μου;

Κορίτσι: Ε. Αφού σου λέω θα παντρευτώ. Άλλωστε του το ξέκοψα από την αρχή του γαμπρού. Ή θα με πάρει ή θα χαθώ.

Μορισώ: _

  Εικόνα 23^η Τη δείχνει κοντινό πλάνο οργισμένη σα λυσσασμένο σκύλο. (Συνέχεια προηγούμενης εικόνας)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ (συνέχεια)

Μορισώ: Έξω από δω παλιοκόριτσο, να μη σε βλέπω και να μην ξαναπατήσεις το πόδι σου εδώ.

Κορίτσι: Δεν το κουνώ από δω. Οι δικολάβοι με συμβούλεψαν να μη κουνηθώ από το σπίτι.

Μορισώ: Θα σε πετάξω όξω, αφού σε γδύσω και σ’ αφήσω με το πουκάμισο. Θα πάω στον ξάδελφό μου να μ’ ορμηνέψει πώς θα σε πετάξω.

  Εικόνα 24^η (Μορισώ και εξάδελφος της, με φράκο και καπέλο, ανώτερος υπάλληλος της Κυβέρνησης, φαίνεται η Βουλή)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Εσύ ξάδερφε, που’ σαι μεγάλος και τρανός, υπάλληλος του Κουβέρνου πες μου πώς θα διώξω την ψυχοθυγατέρα.

Ξάδερφος: Άκου Μορισίνα, βάλε μαστόρους να ξεσκεπάσουν το σπίτι για να πεθάνει από το κρύο και κάμε μου το σπίτι απάνω μου οικονομικό.

Μορισώ: Εντάξει, ξάδελφε.

  Εικόνα 25^η Δείχνει δύο μαστόρους να κατεβάζουν κεραμίδια.  

  Εικόνα 26^η Η Μορισώ μόνη τη κλαίει .(Τα δάκρυα της χύνονται σε μια στέρνα και τη γεμίζουν)  

  ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ

Όχι, δεν έπρεπε να πετάξω έξω τη ψυχοθυγατέρα μου. Το μετάνιωσα. Να βρω τον ξάδερφο να με συμβουλέψει τι θα κάμω.

  Εικόνα 27^η (Μορισώ και Ξάδερφος.)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Ξάδερφε, το μετάνιωσα κι ήρθα να μου χαλάσεις το έγγραφο το οικονομικό.

Ξάδερφος: Δε γίνονται αυτά τα πράγματα Μορισώ. Το έγγραφο φτιάχτηκε και δεν μπορεί να χαλαστεί.

Μορισώ: Μα ξάδερφε, σε παρακαλώ κάμε αυτό που σου λέω.

Ξάδερφος: Όχι, όχι σου λέω. Άλλωστε τώρα μου ανήκει και το σπίτι. Μόνο φύγε γρήγορα γιατί έχω δουλειά.

Μορισώ: Καλά σκληρόκαρδε άνθρωπε, φεύγω και άμα σου ξαναμιλήσω να μη με λένε Μορισώ.

  Εικόνα 28^η Μορισώ και οι δύο περαστικοί(όπως στην αρχή)  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Έτσι και εγώ αφού είδα κι απόειδα ότι καμιά δουλειά, κανένα έργο δε μου βγήκε σε καλό τέλος, βάλθηκα και γω για να περνώ την ώρα μου, να αποσώνω τις κουβέντες, τα μαντάτα και τις δουλειές των αλλωνών… Μόνο άντε φύγετε τώρα γιατί έχουμε να βγάλωμε πολλά παραγκώματα για πολλούς. Άσε σήμερα που είναι Κυριακή θα δω και πολύ κόσμο και θα περάσει η ώρα μου με τις γειτόνισσες.

Δύο Περαστικοί: Καλά, καλά φεύγουμε και εμείς. Άντε γεια σου θεία Μορισώ.

Μορισώ: Γεια σας.

  Εικόνα 29^η Μορισώ και γειτόνισσες(όπως στην αρχή). Περαστικοί στο δρομάκι.  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Γειτόνισσες: Έλα  Μορισώ πες μας κανένα μαντάτο.

Μορισώ: Τι να σας πω. Άλλωστε τα πράγματα φαίνονται από μόνα τους. Κοιτάξτε κείνο το μαραγκό του ταρσανά με τη γυαλιστερή φούντα-Κόρδα και φούντα και τα’ άσπρα πούντα.

  Εικόνα 30^η Δείχνει το μαραγκό με βράκα, φέσι και φούντα

  Εικόνα 31^η Μορισώ κοντινό πλάνο προς τις γειτόνισσες  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Κοιτάξτε το κορμί κείνης της νιόνυφης με τα ολόχρυσα κεντήματα.

  Εικόνα 32^η Δείχνει τη νιόνυμφη όπως περιγράφει η Μορισώ

  Εικόνα 33η Κοντινό πλάνο η Μορισώ  

  Μορισώ: Τι τέμπλα, τι ανέμη θα πω; Κουρμαντέλα να μην αβασκαθεί το κορμί της.

  Εικόνα 34^η

Μορισώ: Δες κείνη την κοντή και χωρίς μέση.  

  Εικόνα 35^η (Δείχνει κοντή χωρίς μέση)  

  Μορισώ: Τι κουβάρι ειν’ τούτο, μαθές; Πώς δεν την ξεδίπλωσε η μάνα της;

  Εικόνα 36^η Δείχνει μια ψηλή και άγαρμπη  

  Δε σας φαίνεται σαν μανάλι με τη λαμπάδα σπασμένη που το πάει ο μπαρμπ’ Αναγνώστης μπροστά από τον παπά που θα πει το «Σοφία ορθή»;

  Εικόνα 37^η Δείχνει ένα κορίτσι μαυριδερό  

  Μορισώ: Δείτε που κατεβαίνει το μαυριδερό. «Την επάτησε στην μπογιά ου Αραμ’ ς»

  Εικόνα 38η Δείχνει ένα ψηλό υποκείμενο

Μορισώ: Νύχτωσε και δεν πρόφτασε να χτίσει άλλο μισό. Χρειάζεται σκαλωσιά ο Αριφός.

  Εικόνα 39^η Δείχνει δύο αρραβωνιασμένους  

  ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Μορισώ: Τι ταιριασμένο αντρόγυνο, να σ’ πω!

Γειτόνισσες: Σε τι δεν είναι ταιριασμένο, θεία Μορισώ;

Μορισώ: Να, πλια π…...ς γιος, και π…… θυγατέρα.

Γειτόνισσες: Ναι, ναι χα, χα, χα.

Γειτόνισσα: Μορισώ, τα μαθες; Ο καινούργιος δήμαρχος ξόδεψε λίγες χιλιάδες του δήμου μας του φτωχού για να κάμει λέει «αρτεσιανά φρέατα».

Μορισώ: Καλά που το’ πες. Θα πάω να γεμίσω τώρα το κανατάκι μου.

Εικόνα 40^η

  Μορισώ(μόνη): Μα τι στο καλό, στάλα δεν βγάνει η βρύση; Παλαβώσανε και τα φτιάσανε, παλαβώσανε και τα χαλάσανε;

Μα…Μα…τι είναι αυτό που μου συμβαίνει; Η καρδιά μου πονά. Ο κόσμος μου χάνεται…α…δε βλέπω τίποτα…αντίο παλιόκοσμε.

  Εικόνα 41^η Δείχνει τη Μορισώ νεκρή δίπλα στα αρτεσιανά φρέατα

Οι ιστοσελίδες αυτές δημιουργήθηκαν από το Γυμνάσιο Πλατανιά Χανίων.
Στείλτε μας στη διεύθυνση mail@gym-platan.chan.sch.gr τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας.
Μπορείτε επίσης να συμμετέχετε στο αφιέρωμα αυτό στέλνοντας τα δικά σας κείμενα, τα οποία θα προστεθούν στις ιστοσελίδες αυτές. 

2002-2003 Γυμνάσιο Πλατανιά Χανίων