Το σκαντζόχοιρο, γνωστό σε όλους για τα αγκάθια του, που χρησιμοποιεί σαν όπλο απέναντι στους εχθρούς του και την ικανότητά του να συσφαιρώνεται, η λαϊκή παράδοση τον θέλει αδερφό της αράχνης, της χελώνας και της μέλισσας. |
Ο σκαντζόχοιρος είναι ένα ζώο μικρό, μήκους 18-25 εκ. Τα ισχυρά αγκάθια, που σκεπάζουν τη ράχη και τα πλευρά του, έχουν μήκος έως και 20 χιλιοστά. Έχει χρώμα σταχτί με πιο σκούρο το πρόσωπο και τα άκρα, που καταλήγουν σε δυνατά γαμψά νύχια, με τα οποία σκάβει τη φωλιά του στο έδαφος.
Ζει σε ανοιχτές εκτάσεις, φρυγανότοπους ή θαμνότοπους, χέρσα και καλλιεργούμενα χωράφια, από το επίπεδο της θάλασσας ως την ορεινή ζώνη.
Είναι ζώο μοναχικό, νυχτόβιο, παμφάγο, αλλά κυρίως τρέφεται με έντομα, σαλιγκάρια, ριζώματα φυτών, βολβούς, φρούτα, βατράχια, ποντίκια και φίδια.
Την ημέρα βρίσκει καταφύγιο στην υπόγεια φωλιά του ή κάτω από πεσμένα φύλλα και τη νύχτα εξορμά για να βρει την τροφή του.
Το φθινόπωρο όμως ο σκαντζόχοιρος στρώνει φύλλα και βρύα στη φωλιά του και πέφτει σε χειμέρια νάρκη ως το Μάρτιο – Απρίλιο.
Στην αρχή του καλοκαιριού το θηλυκό γεννά 3-6 μικρά, τα οποία γρήγορα ωριμάζουν και μαθαίνουν κοντά στην μητέρα τους ν’ αναζητούν τροφή.
Εχθροί του σκαντζόχοιρου είναι ο σκύλος, η αλεπού, τα φίδια, η κουκουβάγια, η νυφίτσα και βέβαια η οδική κυκλοφορία.
Θεωρείτε ωφέλιμος για τον άνθρωπο γιατί τρέφεται με βλαβερά ζώα.
Τον συναντάμε σε όλο το νησί της Κρήτης, αλλά δυστυχώς ο πληθυσμός τους μειώνεται εξαιτίας των φυτοφαρμάκων.