| |
Η νυχτερίδα
| Η νυχτερίδα είναι το μοναδικό θηλαστικό που πετά. Μοιάζει με ποντίκι που έχει φτερά. Η λαϊκή παράδοση δίνει μια εξήγηση γι’ αυτό. Μας λεει ότι ήταν ένα ποντίκι που μια μέρα μπήκε στην εκκλησία και βρήκε χάμω ένα κομμάτι αντίδωρο, το οποίο από ευλάβεια δεν έφαγε, αλλά το πείρε από εκεί και το φύλαξε σαν φυλαχτό πολύτιμο. Ο Θεός για να το ανταμείψει του έδωσε φτερά να πετά στον ουρανό . |  |
Έκτοτε πετά ψηλά, αλλά μόνο τη νύχτα . Κάθε σούρουπο οι νυχτερίδες αφήνουν τις σπηλιές, τα κοιλώματα των βράχων, των δέντρων και τα χαλάσματα των αρχαιολογικών χώρων, όπου φωλιάζουν κρεμασμένες σαν σταφύλια κατά πυκνές ομάδες των 50-500 και αρχίζουν το κυνήγι της τροφής τους, Ανάλογα με το είδος της τροφής τους οι νυχτερίδες χωρίζονται σε εντομοφάγες, σαρκοφάγες, φρουτοφάγες κ.τ.λ.
Η νυχτερίδα της Κρήτης και γενικά της Ελλάδας είναι κυρίως εντομοφάγος, μικρόσωμη φτάνοντας τους 10-13 πόντους στο μήκος.
Μια μεμβράνη, ελαστική, λεπτή, γεμάτη νεύρα, εκτείνεται μεταξύ των άκρων και του σώματος της, αφήνοντας έξω τα άκρα των δακτύλων και την ουρά, που την βοηθά να πετά, ενώ στο έδαφος δυσκολεύεται να περπατήσει λόγω των μικρών ποδιών της.
Η νυχτερίδα είναι γνωστή για τρεις αξιοσημείωτες ιδιότητές της.
- Την οξύτατη και ευαίσθητη ακοή της (ακούει και τον παραμικρό θόρυβο, ακόμα και το πέταγμα της μύγας σε απόσταση 10μ. την νύχτα)
- Το υπερηχητικό «ραντάρ» που διαθέτει (εκπέμπει 30.000-70.000 παλμούς το δευτερόλεπτο) που την βοηθά να προσανατολίζεται στο σκοτάδι και να αποφεύγει παντός είδους εμπόδια, τα οποία δεν θα μπορούσε να δει με τα μάτια της που είναι πολύ μικρά
- Την αναπαραγωγή της που γίνεται μία φορά τον χρόνο, το Φθινόπωρο πριν πέσει σε χειμέρια νάρκη. Το περίεργο είναι ότι αν δεν προλάβει να γεννήσει σε δύο μήνες που διαρκεί η κύηση, τότε αυτή αναβάλλεται επί πολλούς μήνες και πραγματοποιείτε κατά τις στιγμές της αφύπνισης.
Όλοι μας έχουμε ακούσει την έκφραση «αυτός έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας», που χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να πούμε ότι κάποιος είναι πολύ τυχερός. Τι συμβαίνει λοιπόν με τα κόκαλα της νυχτερίδας; Ερευνά επιστημόνων αποκάλυψε ότι τα κόκαλα της δεν είναι κούφια, αλλά ολόγιομα, λεπτά και ευλύγιστα, γι’ αυτό ίσως να θεωρούνται «γουρλίδικα».
Άλλοι πάλι και μόνο στο άκουσμα της λέξης νυχτερίδα τρομάζουν γιατί την θεωρούν συνεργάτη του διαβόλου, πνεύμα πονηρό, με κακές προθέσεις απέναντι στον άνθρωπο.
Απεναντίας η νυχτερίδα θεωρείτε ωφέλιμη γιατί εξολοθρεύει τεράστιες ποσότητες βλαβερών εντόμων (3.500 έντομα το 24ωρο) και η κοπριά της αποτελεί άριστο λίπασμα.
Οι εχθροί της νυχτερίδας είναι η γάτα, το κουνάβι, η νυφίτσα, η κουκουβάγια και φυσικά ο άνθρωπος, που δεν την κυνηγά βέβαια, αλλά με τους ψεκασμούς σκοτώνει τα έντομα που αποτελούν την τροφή της και με την τουριστική αξιοποίηση των σπηλαίων και το κάπνισμα αλλοιώνει αισθητά τους βιότοπους που φωλιάζει.