Παλαιοί βοσκοί λένε ότι ο ιδανικότερος τόπος για τ’ αγρίμι, είναι το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης.
Το χρώμα του εναρμονίζεται απόλυτα με το άγριο περιβάλλον των βράχων πέρνωντας τόνους σκούρου καφέ, γκριζωπού και μαύρου σε ορισμένα σημεία.
Αν και είναι ζώο πολυγαμικό που ζεί σε κοπάδια, την εποχή του ζευγαρώματος το αρσενικό μένει μόνο. Τέλη Απριλίου ή Μαϊου το θηλυκό γεννά δύο μικρά.
Ο αίγαγρος θεωρείτε πρόγονος της κατσίκας, αλλά είναι πιο μεγαλόσωμος απ’ αυτήν φτάνοντας το 1,5 μέτρο μήκος και τα 80 κιλά βάρος.
Το χαρακτηριστικό του είναι τα μεγάλα τοξοειδή κέρατα που φτάνουν μέχρι 1,20μ. μήκος.
Δυστυχώς το κυνηγούσαν πολύ και το κυνηγούν ακόμα, αν και απαγορεύεται, για το νόστιμο κρέας του κι έτσι έχει αρχίσει να εξαφανίζεται. Τώρα πια το είδος του προστατεύεται από το κράτος στους Εθνικούς δρυμούς, όπως είναι το φαράγγι της Σαμαριάς.
Η ονομασία Κρι-Κρι λέγεται ότι του δόθηκε από τους Αμερικάνους όταν το 1950 ένας Κρητικός, πρόεδρος της κοινότητας Επανοχωρίου, έπιασε ένα μικρό αγρίμι και θέλησε να το κάνει δώρο στον πρόεδρο των Η.Π.Α. Τρούμαν. Το μικρό αγρίμι μεταφέρθηκε με στρατιωτικό αεροπλάνο και στόλισε τον ζωολογικό κήπο της Ουασιγκτον.
Ο αίγαγρος στα παλιά χρόνια ζούσε σε ολόκληρο το νησί. Το μαρτυρουν οι απεικονίσεις του πάνω σε ανάγλυφα, σφραγιδόλιθους, λάρνακες, αγγεία. Τον βρίσκουμε ακόμα σαν αφιέρωμα σε Ιερά κορυφών, πράγμα που δείχνει την αξία και την σημασία που είχε για τους παλαιούς κατοίκους της Κρήτης.