Γειά σας

Η “Χρυσαλλίδα” ξαναχτυπά με το δεύτερο και τελευταίο τεύχος για φέτος. Ελπίζουμε να χαρήκατε το πρώτο. Σ’ αυτό το δεύτερο τεύχος ετοιμάσαμε για σας πολλά ενδιαφέροντα άρθρα που θα ας “προετοιμάσουν” για το καλοκαίρι.
Σας έχουμε και δύο εκπλήξεις. Στην προτελευταία σελίδα θα βρείτε την ακροστιχίδα μας. Οποιος τη λύσει λαμβάνει μέρος σε κλήρωση που θα αναδείξει τρεις τυχερούς. Για τον καθ’ ένα δώρο ένα τεύχος του Asterix
Δεύτερη έκπληξη για όλους η τελευταία σελίδα της εφημερίδας μας, το ημερολόγιο για τους καλοκαιρινούς μήνες που μπορεί να στολίσει τον τοίχο του δωματίου σας (και καλά θα κάνει να τον στολίσει γιατί το ζωγραφίσαμε όλο στο χέρι).

Καλή επιτυχία στις εξετάσεις & Καλό καλοκαίρι.

ΟΙ ΚΕΛΤΕΣ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ASTERIX

Καλή σας διασκέδαση

Οι Θεοί των Κελτών Από τις πηγές που έχουμε στα χέρια μας γνωρίζουμε τουλάχιστον 400 ονόματα θεών, που δεν συναντιούνται όμως όλοι συχνά. Αρχή όλων των θεών ήταν ο Λουγκ, ο θεός του ήλιου. Από τον Λούγκ πήρε το όνομα της η σημερινή πόλη Λυών. Άλλοι γνωστοί θεοί ήταν: ο Μπελένος θεός του πολέμου,ο Γραννός θεραπευτής θεός, ο Κερνούνος με κέρατα ελαφιού, ο Τάρανης θεός του κεραυνού, ο Τουτάτης θεός της φυλής που εντοπίζεται στην Γαλατία. Η πιο μεγάλη γυναικεία θεότητα ήταν η Μοριγκάν .

Επίσης δεν υπάρχει ιστορία χωρίς κυνήγι αγριογούρουνου πράγμα που αναλαμβάνει κυρίως ο Οβελίξ που τους έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Στην Κέλτικη μυθολογία το αγριογούρουνο συμβολίζει την πνευματική εξουσία.Στην Γαλατία το κυνήγι του αγριογούρουνου συμβολίζει την καταδίωξη του πνευματικού από το επίγειο.

ΠΛΟΥΤΙΖΩ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ

ΟΙ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ

Για τους Ινδιάνους του Αμαζονίου του μεγαλύτερου ποταμού του κόσμου, η φύση είναι κατοικία πνευμάτων. Τα πνεύματα κατοικούν μέσα στα ζώα, στα φυτά και στο σώμα των ανθρώπων. Όταν γεννιέται ένα παιδί παίρνει ένα προστατευτικό όνομα και όταν φτάσει στην εφηβεία υποβάλλεται σε βίαιες δοκιμασίες για να αποδείξει το θάρρος του, ενώ του κάνουν και τατουάζ. Το σώμα καίγεται μετά θάνατον. Λίγους μήνες αργότερα κάνουν μία τελετή που λυτρώνει την περιπλανώμενη ψυχή από τον κόσμο των ζωντανών.

Δέσποινα Βλεπάκη

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Η Πρωτομαγιά είναι η μοναδική σχεδόν γιορτή χωρίς θρησκευτικό χαρακτήρα. Κατά τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους επικρατούσε η συνήθεια, σε ορισμένες εποχές του χρόνου να στολίζονται τα σπίτια με άνθη και κλαδιά. Σ’ αυτή τη συνήθεια έχει την αρχή του ο στολισμός των σπιτιών που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Εργατική Πρωτομαγιά

Την 1 Μαίου 1886 οι εργάτες του Σικάγου (Η.Π.Α) έκαναν απεργία ζητώντας να μειωθούν οι ώρες εργασίας σε οκτώ (οκτώ ώρες εργασίας, οκτώ ώρες ανάπαυσης και μόρφωσης, οκτώ ώρες ύπνου). Η απεργία πνίγηκε στο αίμα. Σε ανάμνηση της απεργίας αυτής καθιερώθηκε να γιορτάζεται η Εργατική Πρωτομαγιά σ’ όλο τον κόσμο.

ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΡΝΑΡΔΟΥ

Τα σκυλιά αυτά άλλοτε ήταν πολύ κοινά στην Ελβετία. Έγιναν ακουστά με τ’ όνομα “σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου” επειδή οι μοναχοί τα είχαν γυμνάσει για να σώζουν τους ορειβάτες που κινδύνευαν.
Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου είναι ζώο μεγαλόσωμο και προικισμένο με ισχυρή μυϊκή δύναμη. Το παχύ τρίχωμά του τον προστατεύει από το κρύο. Όταν ενηλικιωθεί, ζυγίζει όσο κι ένας άνθρωπος. Γενναίος κι ανθεκτικός, έχει αλάνθαστη όσφρηση που τον βοηθάει ν’ ανοίγει δρόμο μέσα στην καρδιά της χιονοθύελλας και ν’ ανακαλύπτει τους ορειβάτες που έχουν θαφτεί κάτω από χιονοστιβάδες. Στο λαιμό του κρέμεται ένα βαρελάκι με δυνατό κονιάκ, προορισμένο να θερμαίνει τον άτυχο ορειβάτη. Μπροστά στον ξενώνα της Μονής του Αγίου Βερνάρδου υπάρχει αναμνηστική στήλη προς τιμήν του “Μπάρι” του περιφημότερου απ’ όλους τους σκύλους – σωτήρες που έσωσε πολλές ανθρώπινες ζωές. Στον ξενώνα είναι πάντα έτοιμοι να ξεκινήσουν με το πρώτο σήμα κινδύνου 30 περίπου γυμνασμένοι σκύλοι.

Η ΝΕΚΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Η Νεκρά θάλασσα είναι μια μεγάλη και πάρα πολύ αλμυρή λίμνη στη Μέση Ανατολή (Δυτική Ασία) και βρίσκεται στα σύνορα Ιορδανίας και Ισραήλ.
Η Νεκρά θάλασσα έχει την επιφάνειά της σε υψόμετρο 394μ. κάτω από την επιφάνεια της γειτονικής μεσογείου. Κι οι τουρίστες που καθημερινά επισκέπτονται τις όχθες της, πατάνε το χαμηλότερο σημείο της γήινης επιφάνειας. Είναι λίμνη μεγάλη, μήκος 77 και πλάτος 16 χιλιόμετρα περίπου, κι έχει το νερό της απίστευτα αλμυρό. Ενώ το νερό της θάλασσας περιέχει συνήθως 4% αλάτι, στη Νεκρά θάλασσα το ποσοστό φτάνει στο απίθανο νούμερο 24%. Μπορεί λοιπόν μέσα σ’ αυτό όποιος θέλει να επιπλέει χωρίς να κολυμπάει και χωρίς να κινείται, να ξαπλώνει ανάσκελα και να διαβάζει την εφημερίδα του με πολύ άνεση! Αλλά η υπερβολική ποσότητα του αλατιού εμποδίζει την ανάπτυξη κάθε ζωής μέσα στο νερό. Δικαιολογημένα λοιπόν λέγεται Νεκρά Θάλασσα!

ΣΤΑΛΑΚΤΊΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ

Μέσα σε πολλές σπηλιές βλέπουμε να κρέμονται από το θόλο πέτρινα κρόσσια που είναι οι σταλακτίτες. Οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες είναι ασβεστολιθικές απολιθώσεις, που σχηματίστηκαν σιγά – σιγά από τα νερά που κατασταλάζουν. Το νερό κατά τις υπόγειες διαδρομές του διαλύει τα ασβεστολιθικά πετρώματα. Κι όπως διεισδύει (μπαίνει μέσα) στις ρωγμές του θόλου βγαίνει με μορφή σταγόνας. Όταν η σταγόνα έρθει σ’ επαφή με τον αέρα και με το ανθρακικό οξύ που αυτός περιέχει, σχηματίζεται ένα κατακάθι που σιγά – σιγά στερεοποιείται. Πάνω σ’ αυτό αποθέτεται άλλο κι άλλο κι έτσι σχηματίζεται ο σταλακτίτης. Οι σταγόνες που στάζουν στο δάπεδο σχηματίζουν τους σταλαγμίτες.

Η ΣΦΙΓΓΑ ΤΗΣ ΓΚΙΖΑΣ

Σφίγγα λέγεται το άγαλμα που παρασταίνει ένα λιοντάρι ξαπλωμένο ή καθιστό με κεφάλι ανθρώπινο που συχνά έχει τα χαρακτηριστικά του βασιλιά της εποχής. Η πιο γνωστή και πιο επιβλητική σφίγγα απ’ όλες είναι η Σφίγγα της Γκίζας. Παρ’ όλο το μαστίγωμα της άμμου, τις φθορές των χιλιετηρίδων και τις κανονιές κάποιου φανατικού μουσουλμάνου εμίρη, η Σφίγγα στέκει ακόμα στη θέση της με τα μάτια στυλωμένα στην Ανατολή, περιμένοντας τον θεό Ράτον ήλιο – ν’ ανατείλει. Ολόκληρο το άγαλμα έχει μήκος 74 μέτρα και ύψος 20, είναι λαξεμένο κατευθείαν πάνω στο βράχο κι ανάμεσα στα μπροστινά πόδια υπήρχε βωμός για θυσίες. Είχε ακόμα και γενειάδα, που βρέθηκε σπασμένη μέσα στην άμμο και μεταφέρθηκε μ’ άλλα αρχαία ευρήματα στο Βρετανικό μουσείο.

ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ 3 – 1

Όπως όλοι ξέρουμε στον ποδοσφαιρικό αγώνα Πλατανιά εναντίον Μουρνιών νίκησε για μια ακόμα φορά ο Πλατανιάς!

Ο αγώνας εξελίχτηκε ως εξής:

Στα πρώτα 5 λεπτά οι Μουρνιές σκόραραν. (ένα πολύ πονηρό σχέδιο του Γυμνασίου Πλατανιά να τους αφήσουμε να σκοράρουν και μετά…). Ο Πλατανιάς σε 5 λεπτά ισοφάρισε με γκολ του Νίκου Κουντουράκη. (Ήταν να μην πάρουμε φόρα. Από κει και πέρα οι παίχτες του Πλατανιά πήραν θάρρος, εκτός του θάρρους που έπαιρναν από τις καυτές κερκίδες του Πλατανιά, να λέμε και την αλήθεια, έτσι δεν είναι; Οι προσπάθειες για γκολ από τους παίχτες μας ήταν πολλές, αλλά μόνο τρεις αποδείχτηκαν “κερδοφόρες”. Τα γκολ μπήκαν απ’ το Νίκο Κουντουράκη. Σημαντικό ρόλο στον αγώνα έπαιξε και ο Φίλιππος Βασιλάκης και όλοι οι άλλοι παίχτες: Κολοβούρης Ιάσονας, Κατσούλης Κώστας, Καλλιτσάκης Μιχάλης, Καστρινάκης Αλέξανδρος, Κουλιέρης Ανδρέας, Λιοδάκης Αναστάσης, Μαυρομάτης Δημήτρης, Μουσχουντάκης Βαγγέλης, Νοδάρας Στέλιος, Ξυλάκης Μιχάλης, Οβσεπιάν Άρης, Παπασωτηριού Δημήτρης, Παπασηφάκης Νίκος, Προβιδάκης Δημήτρης.

Όμως όπως γίνεται σε κάθε παιχνίδι δεν έλειψαν και τα απρόοπτα που δυσκόλεψαν και τις δύο ομάδες. Ποια ήταν αυτά; Όχι δεν σας λέω, να μάθετε να θυμάστε.

Καλά εντάξει θα σας πω, γι’ αυτό και γράφω αυτό το άρθρο. Και τα δύο απρόοπτα συνέβησαν στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Φίλιππος Βασιλάκης πάνω στην προσπάθεια του να σκοράρει χτύπησε στο πόδι και αποσύρθηκε. Από την άλλη ομάδα τώρα ο αριθμός 11 (δυστυχώς δεν μάθαμε τ’ όνομά του) “ρούφηξε” μια κόκκινη κάρτα και βγήκε κι αυτός έξω. (Εδώ που τα λέμε του χρειαζόταν).

Κατά τ’ άλλα τα πράγματα εξελίχθηκαν ομαλά.
Ας ευχηθούμε πάντα νίκες στο θρυλικό Πλατανιά.

Μαθιός Κουκάκης, Ανδρέας Κουλιέρης

ΠΝΙΓΜΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Άνοιξη είναι, το καλοκαίρι έρχεται τα θαλασσινά μας μπάνια κάπου εδώ αρχίζουν. Όμως η θάλασσα παρά τις χαρές τις κρύβει και κινδύνους Γι’ αυτό πρέπει όλοι να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για τον πνιγμό: Αν είμαστε άπειροι κολυμβητές ή υπερεκτιμήσουμε τις δυνάμεις μας και βρεθούμε στα βαθιά μπορεί απ’ την κούραση να μην έχουμε κουράγιο να γυρίσουμε πίσω. Ο φόβος και ο πανικός που μας καταλαμβάνει μπορεί να μας παραλύσει ώστε να μην μπορέσουμε καν να φωνάξουμε για βοήθεια. Οταν είμαστε πολύ κουρασμένοι, έχουμε κάτσει πολύ ώρα στον ήλιο ή έχουμε μόλις φαει και μετά κολυμπήσουμε και πάλι κινδυνεύουμε να πνιγούμε. Προσοχή λοιπόν.
Αν εντοπίσουμε κάποιον που πνίγεται πρέπει να φωνάξουμε κάποιον έμπειρο κολυμβητή ή ακόμα καλύτερα έναν ναυαγοσώστη. Κι’ αυτό γιατί ακόμα κι αν κάποιος ξέρει πως πρέπει να γίνει η διάσωση μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του, ενώ ο ναυαγοσώστης ξέρει πως πρέπει να αντιδράσει σε οποιαδήποτε περίπτωση.

Πέρσα Τσιμπουκάκη, Ομάδα Αγωγής Υγείας

ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΑΠΟ ΥΨΗΛΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ-ΗΛΙΑΣΗ

Ο ήλιος μπορεί να αποδειχτεί μεγάλος εχθρός τώρα το καλοκαίρι. Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο και μάλιστα τις ώρες του μεσημεριού,μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στο δέρμα, ηλίαση ή να μας προκληθεί εξάντληση από την υψηλή θερμοκρασία.Το καπέλο και τα αντιηλιακά προϊόντα μπορούν να μας προστατεύσουν με την προϋπόθεση όμως ότι δεν πάμε γυρεύοντας .
Μία γενική αρχή είναι ότι αποφεύγουμε το μπάνιο από τις 1 μμ μέχρι 4 μμ ειδικά όταν έχει καύσωνα. Προτιμάμε τις πρωινές και απογευματινές ώρες που ο ήλιος δεν ‘καιει’ τόσο πολύ και έχουμε πάντα υπόψιν μας ότι δεν είναι όλα τα δέρματα προορισμένα να πάρουν αυτό το ‘βαθύ σοκολατί’ χρώμα που υπόσχονται οι διαφημίσεις αντιηλιακών. Ας μη ‘ψηνόμαστε’ λοιπόν με τις ώρες κάτω από τον ήλιο , ιδρώνοντας και υποφέροντας μόνο και μόνο για να μοιάσουμε στους ‘θεούς’ και στις ‘θεές’ των διαφημίσεων. Χρήσιμο είναι επίσης να γνωρίζουμε τα συμπτώματα της εξάντλησης από υψηλή θερμοκρασία και τι πρέπει να κάνουμε αν μας τύχει. Έτσι λοιπόν αν η θερμοκρασία του σώματος μας είναι 37^oC -39^oC, το δέρμα χλωμό, ιδρώνουμε πολύ , αισθανθούμε ίλιγγο ή λιποθυμία, κούραση, ναυτία ή τάση για εμετό και πονοκέφαλο μάλλον δεν την γλιτώσαμε αυτή την εξάντληση από υψηλή θερμοκρασία, και επειδή που κουράγιο πλέον για το ‘βαθύ σοκολατί’ που λέγαμε ας δούμε τι πρέπει να κάνουμε.
Μεταφερόμαστε σε δροσερό μέρος (δωμάτιο ή αυτοκίνητο με κλιματισμό , έστω και σκιά) και ξαπλώνουμε ανάσκελα με τα πόδια ελαφρώς ανασηκωμένα. Χαλαρώνουμε τα ρούχα και δροσιζόμαστε με βρεγμένα πανιά ή ανεμιστήρα. Σιγοπίνουμε για τουλάχιστον μισή ώρα 1 κιλό κρύο νερό στο οποίο έχουμε διαλύσει μία κουταλιά του γλυκού αλάτι, εκτός και αν αισθανόμαστε τάση για εμετό. Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν σε μία ώρα, πρέπει να καλέσουμε γιατρό οπότε χάνουμε και την απογευματινή βόλτα .
Θερμοκρασία σώματος πάνω από 39^oC, δέρμα κόκκινο, έλλειψη ιδρώτα, λιποθυμία, σπασμοί είναι συμπτώματα της θερμοπληξίας, που είναι μία πολύ σοβαρή κατάσταση και απαιτεί αμέσως ιατρική βοήθεια.

Ας μην αγχωνόμαστε. Τίποτα δεν θα συμβεί αν απλά γνωρίζουμε ότι, όπως η θάλασσα έτσι και ο ήλιος θέτει κι αυτός κάποιους κανόνες. Αρκεί να τους σεβαστούμε, αρκεί να τους τηρήσουμε.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΧΩΡΙΣ ΑΠΡΟΟΠΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

ΜΟΥΣΙΚΑ ΝΕΑ

Νέες κυκλοφορίες

1. “ Δανεικές προσευχές ” Big – Dady Foxmoor
2. “ Φύλακας Άγγελος ” Γιάννης Κότσιρας
3. “ Για πού το βαλες καρδιά μου ” Ορφέας Περίδης
4. “ Χάρτινες σαΐτες ” Ενδελέχεια.
5. “ Πολυσμανία ” Βαβυλώνα
6. “ Θύματα ειρήνης ” Κατερίνα Ετζόγλου
7. “ Χωρικά ύδατα ” Διονύσης Τσακνής
8. “ Επιστρέφω ” Βασίλης Καρράς
9. “ Υποσυνείδητο” Άγγελος Διονυσίου

“ ΘΥΜΑΤΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ” Κατερίνα Ετζόγλου.

Μία εντελώς καινούρια παρουσία στη μουσική σκηνή είναι η Κατερίνα Ετζόγλου με την πρώτη της δισκογραφική δουλειά “ Θύματα ειρήνης ”. Το CD περιέχει το ομώνυμο τραγούδι και έχει μεγάλη απήχηση στον κόσμο λόγω και της τηλεοπτικής σειράς με τον τίτλο “Θύματα ειρήνης”. Όλα τα τραγούδια έχουν αγαπηθεί και στο μέλλον θα αγαπηθούν περισσότερο. Η Κατερίνα έχει πολύ μέλλον και μεγάλες δυνατότητες. Πραγματικά αξίζει να το αγοράσετε.

“ ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ” Γιάννης Κότσιρας.

Ο Γιάννης Κότσιρας πάει από το καλό στο καλύτερο. Η καινούρια δισκογραφική του δουλειά “ Φύλακας Άγγελος ” είναι κάτι περισσότερο από πολύ καλή. Εξαιρετικά κομμάτια και εξαιρετική ερμηνεία. Ήδη το CD έχει σχεδόν εξαντληθεί. Αν δεν πάτε τώρα στο δισκοπωλείο να τον αγοράσετε, χάσατε. Εύχομαι η πορεία του Γιάννη Κότσιρα να είναι πάντα καλή και ακόμα καλύτερη.

Κλεοπάτρα Αρβανιτάκη

ΑΣ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ

Ο πελάτης αγανακτισμένος : Τι κατάσταση είναι αυτή; Όλη τη νύχτα δεν έκλεισα μάτι, παρακολουθώντας μια ολόκληρη μάχη ποντικών ! Ο ξενοδόχος : Και τι θα θέλατε να δείτε κύριε με τα λεφτά που δώσατε ; Ταυρομαχίες

Ένας νέος συγγραφέας διαβάζει ένα απόσπασμα από έργο του, σ’ ένα μεγάλο συγγραφέα. Και εκείνος λέει : “Η λογοτεχνία κάνει εξαιτίας σας ένα μεγάλο βήμα.”

“Ω! Σας ευχαριστώ” απαντά κολακευμένος ο νεαρός. “Μα γιατί μ’ ευχαριστείτε; Δεν σας είπα αν το βήμα έγινε προς τα μπρος ή προς τα πίσω.”

- Καλά εσύ είσαι άσχημη! - Κι’ εσύ είσαι μεθυσμένος! - Ναι, αλλά εσύ είσαι πολύ άσχημη! - Κι’ εσύ είσαι πολύ μεθυσμένος! - Ναι, αλλά εγώ αύριο δεν θα είμαι

Η μητέρα στα δύο μικρά της παιδιά που παίζουν. - Για πείτε μου, πάνω στον μπουφέ υπήρχαν δύο σοκολάτες. Γιατί έμεινε μόνο μία; - Έμεινε μία γιατί δεν την είδαμε!

Δάσκαλος: Βασίλη, έγραψες 50 φορές “Άλλη φορά δεν θα ξεχνάω να φέρνω τα βιβλία μου”; Όχι κύριε το ξέχασα!

1.Ιούλιος Βέρν:‘Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες’
Ο μεγάλος συγγραφέας συνδυάζει με θαυμαστή μαεστρία την περιπέτεια με τις ταξιδιωτικές περιγραφές και τους ολοζώντανους ήρωες

2.Ιούλιος Βέρν:‘Ο Δεκαπενταετής Πλοίαρχος’
Ο δεκαπεντάχρονος Ντίκ Σαντ ρίχνεται σε περιπέτεια που θα τον παρασύρει στο χείλος της αβύσσου .

3. Πότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου ‘ Στο τσιμεντένιο δάσος’
Μία 16χρονη “Κοκκινοσκουφίτσα” προσπαθεί να εξοντώσει τον κακό λύκο του 20ου αιώνα, τα ναρκωτικά.

4. Πότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου:‘Ο μικρός αδερφός’
Στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο ο Άγγελος υπόσχεται στη μάνα του να της πάει πίσω το μικρό του αδελφό και έτσι οι περιπέτειες αρχίζουν…

5.Ζώρζ Σαρή: ‘Όταν ο ήλιος’
Στην Κατοχή ,μία σκοτεινή εποχή η Ζωή θα κλάψει , θα θελήσει να χαρεί και θα ελπίσει ότι η χώρα θα ελευθερωθεί

6. Ζώρζ Σαρή: ‘Ε.Π’
Σ’ένα σχολείο θηλέων οι μαθήτριες τσακώνονται , φιλιώνουν και ορκίζονται πως θα είναι ενωμένες πάντα, ενώ τα χρόνια περνούν και αυτές προχωρούν πάντα μαζί…

7.Ζωρζ Σαρή : ‘Ό θησαυρός της Βαγίας’
Η αναζήτηση από τα παιδιά ενός κρυμμένου θησαυρού στην Βαγία ,φέρνει στην επιφάνεια το φως ,τη χαρά , την ανεμελιά , τον ήλιο , την θάλασσα…

8.Ζωρζ Σαρή:‘Τα χέγια’
Η Μάτα τελειώνει το Λύκειο στη Λαμία και ζει με τον πατέρα της και την θεία της, οι οποίοι όμως της κρύβουν κάποιο μυστικό για την μάνα της…

9.Ζωρζ Σαρή:‘Νινέτ’
Η Νινέτ είναι ένα κορίτσι ατίθασο ,γεμάτο ερωτήματα , που έζησε σε πολλά μέρη . Τι ψάχνει να βρει στις χώρες που έζησε και γιατί την θαυμάζουν οι αδελφές της;

10.Αλίκη Χ:‘Η Αλίκη στη χώρα του LSD ’
Η οδύσσεια ενός κοριτσιού που παρασύρεται στα ναρκωτικά …

ΠΟΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΜΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩ ΕΛΕΥΘΕΡΑ

• Όταν συμβάλλω με τη φωνή μου στον καθορισμό της πορείας της ιστορίας.
• Όταν πιστεύω ότι στην κρίση του Θεού βαραίνει περισσότερο η ευσπλαχνία από την κακία μου.
• Όταν έχω τη δύναμη να βελτιώσω τον εαυτό μου και να βαδίζω πλάι στους άλλους προς ένα καλύτερο μέλλον.
• Όταν μόνο η αλήθεια έχει τη δύναμη να με κάνει ν’ αλλάζω δρόμο.
• Όταν προτιμώ το καλό του πλησίον από τη δική μου ελευθερία ή μπορώ να τον πείσω για το δίκιο μου, χωρίς να τον ταπεινώσω.
• Όταν αισθάνομαι ελεύθερος μοιάζω λίγο με το Θεό. Γίνομαι ικανός να συνεργασθώ μαζί του και ν’ αγαπώ όλη την πλάση.

“Μπορώ να μιλάω όλες τις γλώσσες των ανθρώπων,
ακόμα και των αγγέλων, μα αν δεν έχω αγάπη
μοιάζω με χάλκινο σκεύος που αχολογάει
ή με τύμπανο που αλαλάζει.
Κι αν έχω προφητικό χάρισμα και γνωρίζω όλα τα μυστήρια
Κι αν κατέχω όλη τη γνώση, μα και όλη την πίστη αν έχω
ώστε και βουνά να μετακινήσω,
αν δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα.
Κι αν μοιράσω όλα τα υπαρχοντά μου
για να χορτάσω ψωμί τους φτωχούς,
ακόμα κι αν παραδώσω το σώμα μου να καεί,
αν δεν έχω αγάπη όλα μάταια.
Η αγάπη εύκολα συγχωρεί, πάντοτε το καλό κάνει
η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει,
δεν περηφανεύεται, δεν φέρεται άπρεπα,
δεν τα θέλει όλα δικά της, δεν οργίζεται,
δεν σκέφτεται το κακό, δεν χαίρεται με το άδικο,
αλλά χαίρεται όταν επικρατεί η αλήθεια.
Ολα τα ελαττώματα του άλλου τα σκεπάζει
πιστεύει πάντα στις καλές διαθέσεις του,
ελπίζει πάντα πως θα διορθωθεί και όλα τα υπομένει.
Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ...”

«ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Ε4»

Η περιπέτεια αρχίζει την Παρασκευή 7 Μαίου. Ολά ξεκινούν από το λιμάνι της Σούδας όπου συγκεντρωνόμαστε όλοι , καθηγητές, παιδιά, γονείς. Λέμε το τελευταίο αντίο αν και δεν ξέραμε αν τελικά θα φύγουμε, αφού ο καιρός με τα 8 μποφόρ του δεν είναι με το μέρος μας. Μετά από 5 ώρες διασκέδασης στη disco του πλοίου το απογορευτικό έληξε. Επιτέλους στις 1:30 το πρωί χαιρετάμε το λιμάνι της Σούδας και πάμε στις καμπίνες μας για ύπνο, καθότι έπρεπε να είμαστε φρέσκοι – φρέσκοι στην Αθήνα.

Στις 11 το πρωί φτάσαμε στο λιμάνι του Πειραιά. Η καθυστέρηση δεν μας επέτρεψε να πραγματοποιήσουμε τις προγραμματισμένες επισκέψεις όμως ευτυχώς προλάβαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή.

Τα εκθέματα ήταν σχετικά με τα μαθήματα της Φυσικής και της Χημείας που είχαμε διδαχθεί που είχαμε διδαχθεί στο σχολείο. Γενικά όμως είδαμε πράγματα που δεν είχαμε ξαναδεί.

Μετά την περιήγηση στην Αθήνα (Βουλή, Ζάππειο, Ακρόπολη, στήλες του Ολυμπίου Διός) το ταξίδι μας με προορισμό τη Νάουσα άρχισε. Στην πολύωρη διαδρομή κουραστήκαμε βέβαια, αλλά περάσαμε πολύ ωραία. Το τι γινόταν μέσα στο λεωφορείο… άλλο πράγμα! Γέλια, τραγούδια, χοροί. Στις 10 το βράδυ πια, φτάσαμε στο ξενοδοχείο «Βέρμιον» που ήταν χτισμένο στο καταπράσινο πάρκο του Αγ. Νικολάου. Βέβαια αυτό το είδαμε το πρωί αφού φτάσαμε βράδυ και ήμασταν τόσο εξαντλημένοι που πήγαμε κατευθείαν για ύπνο.

Η Κυριακή έφτασε. Συναντηθήκαμε με τα παιδιά της ομάδας κρούσης του 2ου και 3ου Λυκείου Βέροιας και του Γυμνασίου Ριζώματος Τρικάλων. Ολοι μαζί περπατήσαμε το ορειβατικό μονοπάτι Ε4 στα Πιέρια. Η διαδρομή ήταν υπέροχη, γεμάτη δέντρα και φυτά και κράτησε περίπου 4 ώρες.

Στη συνέχεια πήγαμε στα Ριζώματα όπου μας παρουσίασαν τοπικούς χορούς, μάλιστα χόρεψαν και κάποιες ηλικιωμένες κυρίες του χωριού.

Η Δευτέρα έφτασε!! Στις 10 π.μ. επισκεφθήκαμε το 3ο Λύκειο Βέροιας όπου τα παιδιά μας παρουσίασαν ένα μέρος της εργασίας τους. Στη συνέχεια περπατήσαμε στα σοκάκια της παλιάς πόλης της Βέροιας και αναχωρήσαμε για τη Βεργίνα. Εκεί επισκεφθήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο και τον τάφο του Φιλίππου που μας κατέπληξε με τους θησαυρούς που περιείχε.

Το βράδυ πια διασκεδάσαμε σε club της Νάουσας .

Την Τρίτη πρωί πρωί ξεκινήσαμε για το χιονοδρομικό κέντρο στα Τρία πέντε πηγάδια Νάουσας που βρίσκετε στο όρος Βέρμιο. Οχι ! δεν κάναμε σκί… αλλά για μια ακόμη φορά αναφωνήσαμε «Τι όμορφη που είναι η Ελληνική φύση !!!» . Και για να μην ξεχνιόμαστε, περπατήσαμε στο δάσος για μία περίπου ώρα. Το απόγευμα, ήταν η δική μας σειρά να παρουσιάσουμε στα παιδιά των Λυκείων της Βέροιας, τις εργασίες μας αλλά και τους δικούς μας χορούς. Ε, το βραδάκι πια είχαμε και πάλι την εξοδό μας στη Νάουσα.

Την Τετάρτη αναχωρήσαμε από τη Νάουσα για την Καλαμπάκα. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο αντικρίσαμε με δέος να υψώνονται μπροστά μας οι βράχοι των Μετεώρων.

Η Πέμπτη ήταν η μέρα που μας έδωσε μια ξεχωριστή εμπειρία. Τα μοναστήρια των Μετεώρων κτισμένα στους άγονους και πανύψηλους βράχους, πραγματικά σου προξενούσαν ένα μόνο συναίσθημα. Δέος! Επισκεφθήκαμε το μεγάλο Μετέωρο και την Μονή του Αγίου Στεφάνου.

Το μεσημέρι πήγαμε στη θεόπετρα και φάγαμε σουβλιστά αρνιά όπως μας είχε υποσχεθεί ο Διευθυντής μας.

Η Παρασκευή ήταν μια μέρα δράσης και έντασης. Στο Γυμνάσιο Ριζώματος παρουσιάσαμε τις εργασίες μας και τους χορούς μας. Η φιλοξενία τους ήταν ξεχωριστή. Πλήθος παραδοσιακά ποτά, φαγητά και γλυκίσματα.

Ολοι μαζί και τα Λύκεια της Βέροιας αναχωρήσαμε για το Περτούζι της Πίνδου. Και τι κάναμε; Φυσικά περπατήσαμε. Η φύση ήταν μαγευτική, κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί οι περισσότεροι και που ίσως δεν θα ξαναδούμε.

Ομως έφτασε η ώρα του αποχαιρετισμού με τα παιδιά των άλλων σχολείων. Το τελευταίο βράδυ πριν την αναχώρησή μας είχε φτάσει, άρα έπρεπε να διασκεδάσουμε με την ψυχή μας. Ετσι και έγινε! Αφού φάγαμε πήγαμε σε ένα club και τέλος πάντων αργήσαμε να γυρίσουμε…

Το Σάββατο πια και αφού φύγαμε από την Καλαμπάκα σταματήσαμε στην λίμνη του Πλαστήρα στα Αγραφα. Οταν φτάσαμε στον Πειραιά έτοιμοι να πάρουμε το καράβι για τα Χανιά, συνειδητοποιήσαμε ότι η εκδρομή μας, η περιπέτειά μας είχε φτάσει στο τέλος της.

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα συναισθήματά μας στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Περάσαμε υπέροχες και αξέχαστες στιγμές και το μόνο που μένει είναι να ευχαριστήσουμε αυτούς που μας έδωσαν την ευκαιρία να τις ζήσουμε. Προγραμμάτισαν, οργάνωσαν και βέβαια μας συνόδεψαν σ’ αυτό το αλησμόνητο ταξίδι . Τον Διευθυντή του σχολείου μας Κώστα Βεργανελάκη και τους καθηγητές μας Μαρία Γαλάνη & Μάνθο Μαρούση.

Ας κλείσουμε με την ευχή : «Πάντα τέτοια στο σχολείο μας…»