Ήλιε και ποιός σου σίμωσε πεζός γη καβαλάρης
και δεν εσιολαμπάδιασε, κάρβουνο δεν εγίνη
δεν είπε: Θε μου ... χάνομαι! Θε μου ξεμιστεψέ με
κι α με γλυτώσεις τση φωθιάς ετσά θα σου πιστέψω.
Μα 'γω 'μαι που του σίμωσα του ήλιου κι έκαψέ με
δυο μαύρα μάθια κοίταξα ...

ριζίτικο