Ε4- ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΓΙΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

όσα κι αν δει στη ζήση του δεν θα το λησμονήσει.

Περπατώντας το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης για 2η φορά στις 27 Απριλίου του 99, χωρισμένοι σε 4 ομάδες, παρατηρήσαμε την πλούσια χλωρίδα του και συγκεντρώσαμε φυτά για το φυτολόγιο μας, φωτογραφίσαμε κάθε τι το εντυπωσιακό, καταγράψαμε τα προβλήματα που εντοπίσαμε και ειδοποιήσαμε ευθύς την άλλη μέρα το Δασαρχείο. και βέβαια βιντεοσκοπήσαμε τις ομορφιές και τα ιστορικά σημεία του φαραγγιού, καθώς και την περιπέτεια της διάβασής του.

Πρέπει να σα ς πούμε εδώ, ότι λόγω των χειμωνιάτικων κατολισθήσεων το μονοπάτι είχε εξαφανιστεί και η διάβαση κατέληξε σε συναρπαστική περιπέτεια κατά την οποίο βέβαια συνειδητοποιήσαμε τι σημαίνει αλληλοβοήθεια, τι σημαίνει τελικά ομάδα.(Video)

Ιδού το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας.

Στο δρόμο για την είσοδο του φαραγγιού, απέναντί μας, βλέπουμε τα Λευκά όρη ή Μαδάρες, μια βουνοσειρά μήκους 40 χιλιομέτρων με 50 κορυφές ύψους 2.000 μέχρι 2.253 μέτρων και άλλες τόσες από 1.500 μέχρι 2.000 μέτρα.
Ο επιβλητικός όγκος των Λευκών ορέων, χιονισμένος τους περισσότερους μήνες το χρόνο, είναι ο μεγαλύτερος όγκος της Δυτικής Κρήτης.

Πριν την είσοδο στο φαράγγι (Video) βρισκόμαστε στο Δυτικό μέρος των Λευκών Ορέων, στο ανατολικό τμήμα της επαρχίας Σελίνου, 43 χιλιόμετρα από τα Χανιά.

Καθώς μπαίνουμε στο φαράγγι ακολουθούμε το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει σε ένα από τα δέκα μεγάλα φαράγγια του Νομού Χανίων. Τα Αγιερινιώτικο φαράγγι, όπως λέγεται από τους ντόπιους κατοίκους, έχει μήκος 7,5 χιλιόμετρα, πλάτος στα στενότερα σημεία του 10 μέτρα, ενώ οι κατακόρυφες πλευρές του φθάνουν πολλές φορές τα 500 μέτρα στο ύψος.

Αρχίζει από το χωριό Αγία Ειρήνη και τελειώνει στη Σούγια στο Λιβυκό πέλαγος.
Ο σχηματισμός του φαραγγιού έγινε πριν από εκατομμύρια χρόνια από έντονες κινήσεις του φλοιού της Γης που προκάλεσαν ρήγματα σε τούτο το κομμάτι της Κρητικής Γης. Από τότε το νερό της βροχής κυλώντας προς τη θάλασσα συμπληρώνει το έργο : διαβρώνει αργά και μεθοδικά τα ασβεστολιθικά πετρώματα ανοίγοντας τούτη τη βαθιά και στενή δίοδο.

Κατεβαίνοντας προς το φαράγγι, βρισκόμαστε μπροστά σ’ αυτό το γραφικό παλιό γεφυράκι, ηλικίας 130 περίπου χρόνων. Πολλές ιστορίες λέγονται για τούτο το γιοφύρι, αλλά μία απ’ αυτές ξεχωρίζει. Το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης υπήρξε σε όλες τις εποχές, αλλά κυρίως επί Τουρκοκρατίας ορμητήριο των επαναστατών της περιοχής και κρησφύγετο για κυνηγημένα γυναικόπαιδα.

Κατά τον πρώτο χρόνο της Κρητικής Επανάστασης το 1866 ο Μουσταφά Πασάς κατέβηκε από τον Ομαλό στην Αγία Ειρήνη, όπου όμως στο ποτάμι, πνίγηκαν αρκετοί άνδρες του, όταν οι επαναστάτες κατακρήμνισαν το γεφυράκι τούτο, που τότε ήταν ξύλινο. Ο Μουσταφά Πασάς προχώρησε λίγο αλλά δεν τόλμησε να χτυπήσει τους επαναστάτες που είχαν οχυρωθεί στην είσοδο του φαραγγιού, για να προστατέψουν τα χίλια περίπου γυναικόπαιδα που είχαν καταφύγει σ’ αυτό.

Περνώντας στην άλλη πλευρά του ποταμού συναντάμε δύο βυζαντινές εκκλησίες. Την Εκκλησία της Σωτήρος Χριστού του 1357 με θαυμάσιες τοιχογραφίες που παριστάνουν τιμωρίες κολασμένων και δίπλα την ερειπωμένη του Αγίου Γεωργίου του 1460.

Η πυκνή και όμορφη βλάστηση μας συνοδεύει σε όλη τη διαδρομή.(Video) Πολλά κυπαρίσσια, αρχικά χιλιάδες πλατάνια μικρά ή τεράστια με παράξενα σχήματα πολλές φορές έχουν φυτρώσει στις όχθες του ποταμού. Οι πλαγιές του φαραγγιού είναι κατάφυτες από πεύκα αιωνόβια. Παντού βλέπουμε ροδόδεντρα, φασκομηλιές, ασπάλανθους κι ένα σωρό άλλους θάμνους και βοτάνια.

Μετά από είκοσι λεπτά πεζοπορίας έχουμε φτάσει στο βράχο τούτο που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται σαν εικονοστάσι του Αη Γιάννη και συχνά τελείται θεία λειτουργία εδώ.

ΧΑΡΑΔΡΑ ΦΥΓΟΥΣ Ανατολικά θαυμάζουμε την επιβλητική και κατάφυτη χαράδρα της Φυγούς που το όνομά της θυμίζει ότι από εδώ διέφυγαν προς τον Ομαλό τα κυνηγημένα από τους Τούρκους γυναικόπαιδα.

Οι διάφορες τοποθεσίες στο φαράγγι έχουν πάρει τα ονόματά τους από τον ρόλο ή την χρήση που τους έκαναν παλιότερα και κυρίως κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Η τοποθεσία πρόσφερε σαν δώρο στους κυνηγημένους τη διαφυγή προς τα βουνά για να γλιτώσουν τη σφαγή.
Παραδίπλα κάτω από τον Πύργο οι επαναστάτες είχαν κατά την Τουρκοκρατία μόνιμο φυλάκιο – παρατηρητήριο για να αντιληφθούν πότε θα επιχειρήσουν οι Τούρκοι είσοδο στο φαράγγι.

Το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης είναι γεμάτο σπήλαια με διάφορα χαρακτηριστικά ονόματα:

Α. Χοιρόσπηλιος Εκεί θανατώθηκε με καπνό αγωνιστής που τραυματισμένος κρύφθηκε σ’αυτό για ν’αποφύγει την αιχμαλωσία από τους Τούρκους Β. Νερότρυπα. Χρησίμευε σαν κρησφύγετο και αποθήκη των επαναστατών

Γ. Αφορεσμένο σπηλιάρι
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας έγινε εφταπάπαδος αφορισμός του ανθρώπου που πρόδωσε τα κρυμμένα γυναικόπαιδα στο φαράγγι στους Τούρκους

Δ Κισσαρόσπήλιος (πριν τα πολλά σπιτάκια)

Ε. Συκότρυπα (Με νερό βαραθρώδες)

Τοποθεσία πιθαράκια

Οι Σελινιώτες που κατέφυγαν στο φαράγγι είχαν δημιουργήσει απόθεμα νερού σε πιθάρια για την περίπτωση πολιορκίας από τους Τούρκους
Μόλις δούμε τον χείμαρρο : Οι χειμωνιάτικες καταιγίδες και οι ξαφνικές μπόρες την Άνοιξη και το Φθινόπωρο κάνουν αισθητή την παρουσία τους θεριεύοντας το χείμαρρο του φαραγγιού, ο οποίος μεταφέρει προς το Λιβυκό πέλαγος τεράστιες ποσότητες νερού.

Βλέπουμε κάτω στην κοίτη του ποταμού δεκάδες στρογγυλούς ογκόλιθους που δημιουργούν μια εικόνα μοναδικής άγριας φύσης.

Από εδώ αρχίζει πλέον το πραγματικό φαράγγι με τα ιλιγγιώδη κατακόρυφα γκρεμνά, τα στρώματα και την οργιώδη κάθε είδους βλάστηση.
Αριστερά μας αντικρίζουμε επιβλητικές χαράδρες ενώ δεξιά οι πλαγιές είναι πιο ομαλές γεμάτες πεύκα.

Δεξιά μας το φαράγγι του Πρινέ συναντιέται με το φαράγγι της Αγίας Ειρήνης.

Το τοπίο αρχίζει να ημερεύει, σημάδι πως βρισκόμαστε στο τέλος του φαραγγιού.(Video) Η άγρια βλάστηση δίνει τη θέση της στα ελαιόδεντρα. Συναντάμε το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη και πιο πέρα μια παλιά γέφυρα.

Πηγές : Αντώνης Πλυμάκης "Το Φαράγγι της Αγίας Ειρήνης"